Υπεύθυνος για την υποδούλωση δεν είναι μόνον αυτός που την πραγματοποιεί , αλλά και εκείνος που ενώ μπορεί να την εμποδίσει αδιαφορεί, παρόλο που θέλει να έχει την δόξα ότι τάχα είναι ο ελευθερωτής της Ελλάδος. Με δυσκολία κατορθώσαμε να συγκεντρωθούμε σήμερα, αλλά πάλι χωρίς συγκεκριμένο στόχο . Δεν θα έπρεπε πια να συζητάμε αν αδικούμαστε αλλά για το πώς θα αμυνθούμε, διότι οι αντίπαλοι μας αποφασισμένοι , με έργα και χωρίς αναβολές, βαδίζουν κιόλας εναντίων μας, όσο εμείς στεκόμαστε αναποφάσιστοι. Γνωρίζουμε καλά την τακτική τους (των Αθηναίων) και ότι σιγά σιγά καταπατουν τα δικαιώματα μας (των γειτόνων τους). Και όσο νομίζουν ότι μένουν απαρατήρητοι εξαιτίας της απροσεξίας μας (σας), έχουν λιγότερο θάρρος, όταν όμως καταλάβουν ότι ξέρουμε τις ενέργειες τους και αδιαφορούμε , τότε θα γίνουν επιθετικότεροι. Μένετε αδρανείς (μόνον εσείς από τους άλλους Έλληνες) και στις επιθέσεις αμύνεστε όχι με την δύναμη σας αλλά με την αναβλητικότητα σας. Και μόνον εσείς δεν συντρίβετε το δυνάμωμα των έχθρων σας στην αρχή του αλλά όταν έχει διπλασιαστεί. Είναι αλήθεια ότι είχατε την φήμη ανθρώπων στους οποίους μπορούσε κανείς να στηριχτεί αλλά η φήμη αυτή ξεπερνά την πραγματικότητα.
Οι ελπίδες που πολλοί στήριζαν επάνω σας τους κατάστρεψαν επειδή έμειναν απροετοίμαστοι εξαιτίας της εμπιστοσύνης που σας είχαν. Και να μην νομίζει κανείς πως όσα σας λέω εκφράζουν εχθρότητα και όχι παράπονα. Διότι παράπονα διατυπώνει κανείς σε φίλους που πλανώνται ενώ κατηγορίες σε αυτούς που αδίκησαν. Οι εχθροί σας είναι Νεωτεριστές, ικανοί να συλλάβουν και να πραγματοποιήσουν ένα σχέδιο , ενώ εσείς περιορίζεστε στην διατήρηση των αποκτημένων και δεν επινοείται τίποτε καινούριο αλλά και δεν φέρνετε εις πέρας ούτε τα απαραίτητα.
Εκείνοι αποτολμούν πάνω από την δύναμη τους και ριψοκινδυνεύουν πέρα από τα όρια της λογικής και στις δυσκολίες είναι αισιόδοξοι. Εσείς επιχειρείτε πράγματα κατώτερα των δυνάμεων σας και δυσπιστείτε σε όσα νομίζετε ακατόρθωτα. Εκείνοι είναι αποφασιστικοί και εσείς αναβλητικοί. Εκείνοι είναι ταξιδευτές και εσείς ριζωμένοι. Όταν νικούν τραβούν μπροστά όσο γίνεται περισσότερο και όταν χάνουν υποχωρούν όσο γίνεται λιγότερο. Εκείνοι και τα σώματα τους σαν να ήταν ολότελα ξένα τα θυσιάζουν για το καλό της πόλης τους . Αλλά και το πνεύμα τους το θέτουν στην υπηρεσία της. Και αν όσα συλλάβουν με το νου τους , δεν τα πραγματοποιήσουν , νιώθουν πως έχασαν κάτι δικό τους. Αν αποτύχουν δεν πτοούνται διότι αποφασίζουν γρήγορα για κάτι άλλο. Και για γιορτή τους έχουν την δράση και κάνουν αυτό που πρέπει. Λες και γεννηθήκαν ανήσυχοι ώστε να μην αφήνουν και τους υπόλοιπους να ησυχάζουν.
Ενώ εσείς είστε διστακτικοί και δεν καταλαβαίνετε πως την ειρήνη την εξασφαλίζουν όσοι μεταχειρίζονται την δύναμη τους για το δίκαιο αλλά και για τον εαυτό τους από το να τους αδικήσουν. Η πολιτική που ασκείτε αλλά και οι νόμοι σας είναι απαρχαιωμένοι .Για όσους θέλουν να ζουν ειρηνικά καλό είναι να μην αλλάζουν συνήθειες αλλά εφόσον αλλάζουν οι καιροί είναι αναγκασμένοι να το κάνουν. Για αυτό και οι τρόποι δράσης των εχθρών σας εξαιτίας της πλούσιας πείρας τους , έχουν εκσυγχρονιστεί πιο πολύ από τους δικούς σας. Ας σταματήσει η αναβλητικότητα σας .Μην αφήσετε φίλους και συγγενείς στα χέρια των χειρότερων εχθρών σας. Έχοντας υπόψη αυτά , πάρτε τις σωστές αποφάσεις και προσπαθήστε ώστε να μην γίνει η Πατρίδα σας , πιο αδύνατη κάτω από την ηγεσία σας , από ότι σας την άφησαν οι Πατέρες σας.
-----------------------------------------------------------------------------------
Και όμως ο λόγος αυτός δεν είναι δικός μου, αναφέρεται στους Αθηναίους και εκφωνήθηκε από τους Κορίνθιους προς τους Σπαρτιάτες λίγο πριν τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Θα τον βρείτε στις Ιστορίες του Θουκυδίδη. Δεν θα μπορούσα να βρω πιο επίκαιρο λόγο με τόσο επίκαιρο περιεχόμενο. Η απόδοση είναι από την επιτομή ιστορία του Θουκυδίδη καί τις εκδόσεις ¨Μαλιάρης παιδεία¨.
