Περί στρατιωτικού τουρκικού παρατηρητηρίου.

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται την επαναλαμβάνουν, επειδή τα Έθνη δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Και οι Ελίτ το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό και το εκμεταλλεύονται καθώς οι ίδιοι οι λαοί δεν δείχνουν να αφομοιωνόμουν την ιστορία τους. Έτσι, αυτά τα ¨λάθη¨ επαναλαμβάνονται συνεχώς και κατ΄εμέ σκοπίμως. Δεκαπέντε χρόνια πρίν, είχα παρατηρήσει κάποια σημάδια. Είχα γράψει ένα κείμενο που αφορούσε τις τελευταίες ημέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας καθώς τα σημάδια μας θυμίζουν πολύ τις δικές μας, ελπίζω όχι τελευταίες, ήμερες. 

Σήμερα λοιπόν θυμήθηκα κάποιες άλλες τελευταίες ημέρες, αυτές πρίν την άλωση της Αιώνιας Πόλης μας. Ο υπερδραστήριος και αποφασισμένος Μωάμεθ, με θάρρος και θράσος κατέλαβε το κομμάτι γης απέναντι από τον Κεράτιο κόλπο, μαζί με τις γύρω νησίδες και έστησε ένα φρούριο. Σκοπός του ήταν να σπάσει το ηθικό των Ελλήνων, να μπορεί να τροφοδοτείται πιο γρήγορα από την στεριά (Θράκη) και κυρίως να ελέγχει τα καράβια που μπαινόβγαιναν στο κόλπο.

Αυτό το σκηνικό θεωρώ πως είναι ότι ακριβώς συμβαίνει αυτήν την στιγμή με τις Ίμια και το στρατιωτικό παρατηρητήριο που στήνουν οι τούρκοι απέναντι από αυτές. Και δυστυχώς παρότι σήμερα διαθέτουμε στρατιώτες πρόθυμους να πεθάνουν υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, υπέρ Βωμών και Εστιών, δεν διαθέτουμε ούτε Ιουστινιάνη, ούτε Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.