Πείτε το εμπάθεια, πείτε το μίσος, πείτε το ξεροκεφαλιά, πείτε το όπως
θέλετε. Εγώ αυτόν τον άνθρωπο ούτε τον συμπάθησα ποτέ, ούτε τον
παραδέχτηκα ως πατριώτη, αλλά ούτε και ως καλλιτέχνη. Δικό μου θέμα,
σεβαστές και οι αντίθετες γνώμες σας. Δεν κατεβαίνω στην Αθήνα για να
ακούσω τον υπερτιμημένο και υπερβολικά προβεβλημένο υπερήλικα Μίκυ
Μάους. Δέν θα "αποθεώσω" ΠΟΤΕ έναν κομμουνιστή. Δεν θα δώσω το δικαίωμα
σε έναν κομουνιστή να πάρει το μικρόφωνο και να απευθύνει "πατριωτικό"
λόγο σε εμένα τον Έλληνα Εθνικιστή. Δεν θα αφήσω να με κοροϊδέψει το
σύστημα με τον ζωντανό επιτάφιο που τον περιφέρει όποτε τον χρειάζεται.
Ούτε όμως θα μπώ και εμπόδιο σε κανέναν που θέλει να παρευρεθεί στο
συλλαλητήριο. Προς Θεού, δεν θα το έπραττα ποτέ. Και εσείς πράξτε όπως
επιθυμείτε.
Από την πρώτη δημοτικού είχαμε υποχρεωτική προσέλευση στην "γιορτή" του Πολυτεχνείου. Μεγάλωσα σε αυτό το ψέμα ακούγοντας τους κομμουνιστές και τα τραγούδια τους, "όταν σημάνουν οι καμπάνες...". Κάθε φορά που το ακούω θέλω να κάνω εμετό και να μαλώσω. Έχω σιχαθεί τις απεργίες τους, τις φάτσες και τα ρούχα τους. Τα ψέμματα, την προπαγάνδα και τα όχι σε όλα τους. Σιχαίνομαι να τους ακούω και να τους βλέπω όλους αυτούς τους επαγγελματίες τεμπελχανάδες που οι περισσότεροι Έλληνες φοβούνται να τους μιλήσουν για να μην τους κάνουν "ντα" τα κομμούνια. Απορώ τελικά ποιός κέρδισε τον συμμοριτοπόλεμο. Μας έβαζαν από μικρούς να μαθαίνουμε για το πασοκ και την νέα δημοκρατία τους.
Αν είναι ποτέ δυνατόν.... Ήμασταν μικρά παιδιά και μαλώναμε μεταξύ μας για τα κόμματα. Και κάθε τρείς και λίγο ακούγαμε από τα μεγάφωνα, με εκείνον τον αργά βασανιστικό τρόπο τον καθαρά κομμουνιστικό, ¨Απόψε... θα μιλήσει... ο γενικός γραμματέας του ΚΑΠΑ ΚΑΠΑ ... Χαρίλαος Φλωράκης ....κλπ" Και δώστου ο Θεοδωράκης και τα "επαναστατικά¨στο ραδιόφωνο και στα μεγάφωνα και στα σχολειά μας. Και κανείς δεν μας μάθαινε για την Ελλάδα μας τίποτα καλό. Μαθαίναμε πως να μισούμε τα αρχαία Ελληνικά και τα αρχαία ονόματα και το Βυζάντιο. ....Και σιγά τον μουσικό... Και σιγά τον άνθρωπο. Ούτε από μουσική μάλλον γνωρίζετε, ούτε και από ανθρώπους. Φαίνεται από αυτά που ακούτε και από αυτά που ψηφίζετε. Η διαφορά μας ξέρετε ποια είναι; Πως εγώ δεν φοβάμαι να μιλήσω δημόσια.
ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΗΞΑΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΣΑΣ ΡΕ ......
Από την πρώτη δημοτικού είχαμε υποχρεωτική προσέλευση στην "γιορτή" του Πολυτεχνείου. Μεγάλωσα σε αυτό το ψέμα ακούγοντας τους κομμουνιστές και τα τραγούδια τους, "όταν σημάνουν οι καμπάνες...". Κάθε φορά που το ακούω θέλω να κάνω εμετό και να μαλώσω. Έχω σιχαθεί τις απεργίες τους, τις φάτσες και τα ρούχα τους. Τα ψέμματα, την προπαγάνδα και τα όχι σε όλα τους. Σιχαίνομαι να τους ακούω και να τους βλέπω όλους αυτούς τους επαγγελματίες τεμπελχανάδες που οι περισσότεροι Έλληνες φοβούνται να τους μιλήσουν για να μην τους κάνουν "ντα" τα κομμούνια. Απορώ τελικά ποιός κέρδισε τον συμμοριτοπόλεμο. Μας έβαζαν από μικρούς να μαθαίνουμε για το πασοκ και την νέα δημοκρατία τους.
Αν είναι ποτέ δυνατόν.... Ήμασταν μικρά παιδιά και μαλώναμε μεταξύ μας για τα κόμματα. Και κάθε τρείς και λίγο ακούγαμε από τα μεγάφωνα, με εκείνον τον αργά βασανιστικό τρόπο τον καθαρά κομμουνιστικό, ¨Απόψε... θα μιλήσει... ο γενικός γραμματέας του ΚΑΠΑ ΚΑΠΑ ... Χαρίλαος Φλωράκης ....κλπ" Και δώστου ο Θεοδωράκης και τα "επαναστατικά¨στο ραδιόφωνο και στα μεγάφωνα και στα σχολειά μας. Και κανείς δεν μας μάθαινε για την Ελλάδα μας τίποτα καλό. Μαθαίναμε πως να μισούμε τα αρχαία Ελληνικά και τα αρχαία ονόματα και το Βυζάντιο. ....Και σιγά τον μουσικό... Και σιγά τον άνθρωπο. Ούτε από μουσική μάλλον γνωρίζετε, ούτε και από ανθρώπους. Φαίνεται από αυτά που ακούτε και από αυτά που ψηφίζετε. Η διαφορά μας ξέρετε ποια είναι; Πως εγώ δεν φοβάμαι να μιλήσω δημόσια.
ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΗΞΑΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΣΑΣ ΡΕ ......
