Είναι οι ξένοι πιο έξυπνοι από τους Έλληνες; Σε καμία περίπτωση. Ποιός μας το λέει αυτό και πως αποδεικνύεται; Μας το λένε τα γεγονότα και μας το αποδεικνύει η ίδια η ιστορία, η (την) οποία δεν μελετάτε/ται οι (από τους) Έλληνες και η παρουσία μας ως Έθνος εδώ και χιλιάδες χρόνια. Σε τι διαφέρουν οι ξένοι από εμάς; Στον Εθνικό Εγωισμό και στην πειθαρχεία. Εμείς έχουμε απολέσει και τα δύο κομπάζοντας υπερήφανοι για την Εθνική μας κουταμάρα, δηλαδή τον ατομικισμό και την αδιαφορία μας, τις οποίες παρουσιάζουμε ως προτέρημα και ιδιαιτερότητες.
Μια Εθνική κουταμάρα που μεταφράζεται ως μια κακή νοοτροπία η οποία πηγάζει πρωτίστως από τον Εθνικό μας χαρακτήρα οπωσδήποτε και στην κομμουνιστική λαίλαπα που έχει κυριαρχήσει ως αυτονόητος τρόπος ζωής. Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά η διαρκής κλάψα και το παράπονο συνδυασμένες με την απειθαρχία και την αδιαφορία. Ο εφησυχασμός και η γκρίνια. Όπως δηλαδή κάνουν τα μικρά παιδιά που ξέρουν μόνον να ζητούν καραμέλες και παιχνίδια, αλλά εάν δεν τους τα αγοράσεις και δεν τα πας στο πάρκο για να παίξουν, τότε τα σπάνε όλα, κάνουν φασαρία και οτι άλλο κάνουν τέλος πάντων τα παιδιά ως αντίδραση. Δεν είναι ικανά ώστε να αναλάβουν τις ευθύνες τους διότι ποτέ δεν τις κατάλαβαν, όμως ούτε ποτέ τους της ζήτησαν.
Και πως αντιδρούν οι γονείς; Τους αγοράζουν ένα πλέϊστέϊσον, τους δίνουν και από ένα κινητό και αυτά το βουλώνουν. Προφανώς επειδή και οι γονείς έτσι βολεύονται για να μπορούν να τα κάνουν κουμάντο. Κάντε τους παραλληλισμούς Κράτος - Έθνος δηλαδή Πολίτες, (Λόος - Κάτοικοι). Αυτή είναι δυστυχώς η κοινωνία μας. Πρίν λοιπόν αρχίσεις να παραπονιέσαι για τον Πολιτικάντη σου, κοιτάξου στον καθρέπτη και κανε την αυτοκριτική σου. Καλημέρα σας.
Μια Εθνική κουταμάρα που μεταφράζεται ως μια κακή νοοτροπία η οποία πηγάζει πρωτίστως από τον Εθνικό μας χαρακτήρα οπωσδήποτε και στην κομμουνιστική λαίλαπα που έχει κυριαρχήσει ως αυτονόητος τρόπος ζωής. Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά η διαρκής κλάψα και το παράπονο συνδυασμένες με την απειθαρχία και την αδιαφορία. Ο εφησυχασμός και η γκρίνια. Όπως δηλαδή κάνουν τα μικρά παιδιά που ξέρουν μόνον να ζητούν καραμέλες και παιχνίδια, αλλά εάν δεν τους τα αγοράσεις και δεν τα πας στο πάρκο για να παίξουν, τότε τα σπάνε όλα, κάνουν φασαρία και οτι άλλο κάνουν τέλος πάντων τα παιδιά ως αντίδραση. Δεν είναι ικανά ώστε να αναλάβουν τις ευθύνες τους διότι ποτέ δεν τις κατάλαβαν, όμως ούτε ποτέ τους της ζήτησαν.
Και πως αντιδρούν οι γονείς; Τους αγοράζουν ένα πλέϊστέϊσον, τους δίνουν και από ένα κινητό και αυτά το βουλώνουν. Προφανώς επειδή και οι γονείς έτσι βολεύονται για να μπορούν να τα κάνουν κουμάντο. Κάντε τους παραλληλισμούς Κράτος - Έθνος δηλαδή Πολίτες, (Λόος - Κάτοικοι). Αυτή είναι δυστυχώς η κοινωνία μας. Πρίν λοιπόν αρχίσεις να παραπονιέσαι για τον Πολιτικάντη σου, κοιτάξου στον καθρέπτη και κανε την αυτοκριτική σου. Καλημέρα σας.
