Φράγκος η Κέλτης και νέο-Ευρωπαίος είναι ο σύγχρονος άνθρωπος της Ευρώπης κυρίως από τον 16 Αιώνα και μετά οπού και άρχισαν να κατασταλάζουν οι παλαιότερες και νεότερες προσμείξεις των φυλών της γενικότερης Ευρωπαϊκής περιοχής. Ο «Ρωμιός» ήταν ο χριστιανός υπήκοος της Νέας Ρώμης η αλλιώς ο Έλληνας μέχρι και πριν την επανάσταση του 1821. Ο φαντασμένος υπήκοος μιας ξεπεσμένης Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας που δεν του ανήκε, παρά μόνον όταν την παράτησαν κουρελιασμένη και άπορη οι δυτικό-ρωμαίοι όπου και την διατήρησε για άλλα χίλια περίπου χρόνια. Κατάφερε έπειτα από τετρακόσια και πλέον χρόνια να διώξει τους άλλους «ραγιάδες» από δίπλα του για να μείνει μόνος του στον χώρο που ισχυριζόταν, πως δικαιούται. Ο Ραγιάς ήταν ο υπόδουλος, δηλαδή κάθε Έλληνας-Ρωμιός, Βούλγαρος, Εβραίος η αλλόφυλος ο οποίος ζούσε σε ολόκληρη την Οθωμανική επικράτεια. Κυρίως όμως έτσι αποκαλούταν αυτοί που ζούσαν στις περιοχές της πρώην Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η όπως πολλοί την αποκαλούν Βυζάντιο.
Έτσι λοιπόν καθώς εξασθενούσαν οι Οθωμανοί και επαναστατούσαν οι υπόδουλοι λαοί, έπρεπε να βρεθεί τρόπος να ζήσουν ειρηνικά όλοι μαζί. Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε να πολεμήσουν πρώτα και αναμεταξύ τους ώστε να ορίσουν εδάφη για την νέα τους ταυτότητα στον χώρο. Τώρα πια θα ήταν όλοι ελεύθεροι και θα έπρεπε να ανήκουν κάπου ώστε να δικαιολογήσουν την οντότητα και την ύπαρξη τους. Αφού λοιπόν διαχωριστήκαν πρώτα ανάλογα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, μουσουλμάνοι από χριστιανούς και εβραίους η άλλο, χωρίστηκαν και ως οντότητες λόγο αίματος, συνηθειών, εθίμων αλλά και γλώσσας. Οι Ρωμιοί βρήκαν, δικαιωματικά μάλιστα, και πιαστήκαν από την Αρχαία Ελλάδα. Είπαν αμέσως πως από εκεί κατάγονται οπότε και άρχισε να καλλιεργείτε η σύγχρονη αντίληψη της υπόστασης για το νεοσύστατο Έθνος-Κράτος. Είχαν όλα τα στοιχεία που χρειαζόταν ώστε να δικαιούνται να αυτοαποκαλούνται Έλληνες.
Ο Γραικός πάλι είναι μια λέξη που πρώτο-συναντάτε στον Όμηρο. Όταν κάποιος Τρώας ρωτά για την καταγωγή του Αχιλλέα του απαντούν πως είναι Γραικός δηλ. γηραιός δηλαδή πολύ αρχαίος, εννοώντας τους προγόνους του. Αυτά για να μην προσβαλλόμαστε όταν μας αποκαλούν έτσι.Παρόλο που ακόμη μέχρι και λίγο καιρό πριν αλλά και μετά την επανάσταση έπειτα από τόσα χρόνια σκλαβιάς θεωρούταν ντροπή να αποκαλείσαι Έλλην, λόγο επιβολής του χριστιανικού ιερατείου διότι σήμαινε κάτι το ειδωλολατρικό. Αν δεν υπήρχαν τα φωτισμένα μυαλά του Έθνους εκείνης της εποχής, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής, ώστε να επιμένουν να αυτοαποκαλούμαστε Έλληνες, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα μας αποκαλούσαν σήμερα.
Ο Ρήγας Φεραίος για παράδειγμα είχε εμμονή με το Γραικός. Παρόλα αυτά, όπως βλέπουμε ιστορικά η ονομασία μας αυτή, του Έλληνος δηλαδή, δεν συνάδει και τόσο με την σημερινή νοοτροπία του Λαού μας απόλυτα αλλά μάλλον πιο πολύ με αυτή του Ρωμιού. Πέραν τριών βασικών ξεχωριστών «ιδιοτήτων» που μας χαρακτηρίζουν και μας χαρακτήριζαν πάντοτε, αυτές της διχόνοιας, του πολέμου και της εξυπνάδος που πηγάζουν από την Αρχαιότητα. Μέγα χαρακτηριστικόν αποτελεί η αναμεταξύ μας ηλιθιότητα δια την ανάδειξην του καλυτέρου, αλλά επίσης μέγα και παγκόσμιο, αυτό της ικανότητος μας ως δεξιοτεχνικά ακούραστης πολεμικής μηχανής. Και δεν νομίζω να αμφισβητεί κανείς την πολυμηχανία του Οδυσσέως και την οξύτητα της πνευματικής διαύγειας που χαρακτηρίζει τον Έλληνα.
Πως άλλωστε θα κατάφερνε να διατηρήσει όλα αυτά τα στοιχεία που τον συνδέουν με το Αρχαίο παρελθόν του και να σταθεί ζωντανός μέχρι σήμερα. Πόσοι και πόσοι λαοί και φυλές, με ιστορία η χωρίς, πέρασαν από τον πλανήτη και εξηφανίσθησαν. Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία πως είμαστε πράγματι οι απόγονοι αυτών των Αρχαίων προγόνων κουβαλώντας μάλιστα από το παρελθόν σχεδόν όλα τα καλά αλλά και πολλά από τα κακά μαζί μας.
Και δεν υπάρχει πλέον η αμφιβολία πως είμαστε οι πιο παλιοί εν ζωή άνθρωποι στον πλανήτη έχοντας προσφέρει σε όλους τους λαούς τόσα πολλά όσα δεν προσέφεραν όλοι οι άλλοι μαζί, σε εμάς αλλά και αναμεταξύ των. Όμως, αυτό που δεν μπορέσαμε να καταφέρουμε ακόμη να διώξουμε από επάνω μας είναι ο καταραμένος εθελόδουλος Ραγιάς. Ο ύπουλος, ο συμφεροντολόγος, ο καλοθελητής, ο ρουφιάνος, ο μικροαπατεώνας. Έτσι γίναμε σύγχρονοι σκλάβοι, εθελοτυφλώντας ανάμεσα στο «εσύ μη μιλάς» και στο «κοίτα την δουλειά σου», η στο «μη σε νοιάζει για τους άλλους» και στο «οι άλλοι δεν νοιάζονται για σένα, εσύ θα σώσεις τον κόσμο?» και άλλες τέτοιες μικροπρέπειες. Λίγες μας έμειναν αρετές. Και ρωτώ, ήταν έτσι έστω και ένας πρόγονος μας?
Ακόμη και οι προδότες είχαν τιμή και ήταν έτοιμοι να υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους, κάτι που δεν πράττουμε εμείς. Δεν ταιριάζει σε εμάς αυτό, είναι κατάλοιπο πρώτα του ονομαζόμενου Βυζαντίου και έπειτα της τουρκιάς οπού μόνον με ρουσφέτι και ρουφιανιά πήγαινες μπροστά όντας κυρίως Ελλην. Θέλει δουλειά για να φύγει η βρωμιά από επάνω μας. Για αυτό δεν προωθούν την παιδεία αλλά την εκπαίδευση. Ξέρουν τι κάνουν ώστε να σε κατευθύνουν από μικρό παιδί αλλά ακόμη και ως γονέα. Σου δίνουν τα παιχνίδια και τα βιβλία η και την τροφή που θέλουν αυτοί και γενικά σε κινούν όπως θέλουν αυτοί. Και του γονέα του δίνουν αυτά που «χρειάζεται» ο ίδιος ώστε να μην έχει να δίνει με την σειρά του αυτά που πραγματικά χρειάζεται το παιδί του.
Έτσι έχουμε νέους που αντί να είναι υπερήφανοι για τους προγόνους τους είναι υπερήφανοι που έχουν το καινούριο τηλέφωνο. Και έχουμε γονείς που αντί να είναι υπερήφανοι για τον εαυτό τους που χάρισαν στον πλανήτη έναν δημιουργικό και χρήσιμο άνθρωπο, είναι υπερήφανοι που το παιδί τους τραγούδησε, πιθανόν φάλτσα μιας και είναι της μόδας, σε κάποια ανούσια εκπομπή.
Αντί λοιπόν το παιδί να έχει τα κατάλληλα κίνητρα ώστε να επιθυμεί να μάθει σωστά την μητέρα όλων των γλωσσών, την Ελληνική που είναι η δική του γλώσσα, έχει τα κατάλληλα αντικίνητρα που χρειάζονται για να γίνει ένα ακόμη «κάτι» της σειράς. Και φυσικά ποιος θα του το δώσει το κίνητρο όταν ο γονέας είναι τόσο απασχολημένος με τα τούρκικα σήριαλ της τηλετύφλωσης και το ποδόσφαιρο ώστε να γκρινιάζει συνεχώς πως «δεν έχει χρόνο» για να ασχοληθεί με το παιδί του. Και δέχεται να του το εκπαιδεύουν άλλοι οι οποίοι είναι και αυτοί απαίδευτοι αλλά κατάλληλα εκπαιδευμένοι ώστε να μην υπάρχει πραγματική πρόοδος. Πράγματι τα παραδείγματα είναι πολλά και θα μπορούσα να τα αναφέρω γράφοντας βιβλίο. Ίσως τα πιο πολλά τα γνωρίζεται ήδη.
Όμως αυτό που κάνει διαφορετικό τον Ρωμιό από τον Έλληνα είναι η ντροπή που νιώθει ο δεύτερος όταν συνειδητοποιεί τα λάθη του και σηκώνετε από τον καναπέ. Είναι η όρεξη του για δημιουργία και επανάσταση, για εσωτερική αλλαγή πρώτα και έπειτα για αλλαγή των γύρω του, για αλλαγή νοοτροπίας και δίψα για μάθηση. Μιλάμε για το κλείσιμο της τηλεόρασης και το άνοιγμα ενός βιβλίου και τόσα άλλα. Αν νιώθεις έτσι και άρχισες να λειτουργείς από όσα προανέφερα τότε είσαι ένας Έλληνας που ξύπνησε.
Αν όχι, λυπάμαι πολύ αλλά ήσουν, είσαι και θα παραμείνεις ραγιάς, ένας εθελόδουλος νέοτεμπέλης δικαιολογώντας μια ζωή τον εαυτό σου λέγοντας ¨άντε παράτα μας ρε φίλε, εγώ καλά περνάω¨ . Καημένε, σε φαντάζομαι στον καναπέ ξαπλωμένο να τρως χάμπουργκερ και να πίνεις κόκα κόλα, απολαμβάνοντας κάποιο τούρκικο σήριαλ η κάποια αμερικανική ταινία και υπερήφανα να λες πως είσαι Έλληνας. Εμ΄ δεν είσαι και δεν έχεις το δικαίωμα να το λες διότι δεν γνωρίζεις τι είναι. Ξέρω ακόμη και πως σκέπτεσαι διότι υπήρξα σαν εσένα κάποτε. Λες τώρα, τι μας λέει αυτός? Και που ξέρει αυτός τι είναι ο Έλληνας? Νεοραγιά, όσο κάθεσαι στον καναπέ σου τεμπέλικα δεν θα μάθεις ποτέ τι θα πει να είσαι Έλληνας. Τα καλά κώπης κτώνται, αλλά πρέπει να σηκωθείς για να το καταλάβεις αυτό.
Πρέπει λοιπόν να αποβάλουμε τον νεοφραγκισμο και τα ξενόφερτα έθιμα όπως επίσης πρέπει να αποβάλουμε τα κατάλοιπα των Οθωμανών και να ξαναγίνουμε Έλληνες από νέορωμιοί και νεοραγιάδες. Δεν υπάρχει πλέον καμία αυτοκρατορία και κανένα Βυζάντιο όπως δεν υπάρχουν και οι αρχαίοι Σπαρτιάτες και Μακεδόνες. Όλοι αυτοί είναι πρόγονοι σου και είναι μέσα σου αλλά κοιμούνται. Καιρός λοιπόν να τους ξυπνήσεις δε νομίζεις? Πως όμως θα το κάνεις αυτό αν τους αναπολείς μόνον όταν βλέπεις κάποια ταινία του εβραιωσιονιστικού Χόλλυγουντ, που έτσι και αλλιώς είναι και κακοφτιαγμένες επίτηδες ώστε ακόμη και εκεί να μειώνουν την ύπαρξη σου. Κανόνισε λοιπόν την πορεία σου με όλη την σημασία αυτών των λέξεων. Φτιάξε την δική σου ιστορία και άρχισε να αντιστέκεσαι με τον τρόπο που μπορείς εσύ, αλλιώς θα καταντήσουμε ένας ακόμη λαουτζίκος της σειράς έως ότου εξαφανιστούμε. Οι πρόγονοι μας δεν είναι εδώ πλέον και πρέπει να το καταλάβεις αυτό επιτέλους. Αυτοί έπραξαν το χρέος τους και ακόμη παραπάνω. Μη βασίζεσαι σε κάτι που έφυγε αλλά πατώντας εκεί κτίσε αυτό που έρχεται.
