Η λέξεις χρησιμοποιούνται κατά κόρον συνήθως βαναύσως
και εκτός της πραγματικής τους εννοίας. Μια τέτοια λέξη είναι και η ¨Ελπίδα¨ για
την οποία θα ήθελα να δώσω έμφαση στην κακή της προσέγγιση, που την κάνει στα μάτια
μου μισητή και αποκρουστική. Έτσι ώστε να χρησιμοποιείτε σωστά και στον σωστό χρόνο
με τον σωστό τρόπο. Για αυτό και θα μπώ κατευθείαν στο θέμα.
Προσοχή,
δεν αναφέρομαι ποτέ σε λόγους ασθενείας, οπού ακόμη και εκεί η ελπίδα πρέπει να
είναι μόνον το τελευταίο στάδιο έπειτα από εξαντλήσεως όλων των φυσικών αλλά κυρίως
ψυχικών αποθεμάτων.
Έτσι
λοιπόν ….
Η πιο αποτρόπαια λέξη
είναι η ¨Ελπίδα¨, διότι επιτρέπει στους ανθρώπους να εξαπατώνται και να
επαναπαύονται αντί συνέχεια να προσπαθούν. Αν δέν πολεμήσεις για αυτό που
ποθείς, τότε γιατί να σου το χαρίσουν αυτοί που κόπιασαν για να το αποκτήσουν?
Η Ελπίδα, είναι η ηθική ικανοποίηση στα στόματα όσων
δέν θέλουν ή δέν μπορούν ούτε καν να προσπαθήσουν. Διότι πως ζητά κάποιος να δικαιούται
την ελπίδα αν πρίν δέν έχει κοπιάσει ή έστω προσπαθήσει? Άρα η προσπάθεια είναι
αυτή που μετράει και όχι αόριστα η ελπίδα. Με την ελπίδα δεν σου χαρίζεται τίποτα
καθώς ο κόπος και η προσπάθεια είναι αυτά που φέρνουν το όποιο, ίσως και επιθυμητό
αποτέλεσμα.
Ας δούμε κάποια
καθημερινά παραδείγματα …..
Δόθηκε ποτέ
σε κανέναν μια όμορφη κοπέλα, απλά επειδή έλπιζε να του την δώσουν? Έδωσαν ποτέ
σε κανέναν καινούριο και ακριβό αυτοκίνητο επειδή έλπιζε να του το δώσουν? Πήρε
ποτέ κανείς τα παιδιά του πίσω ελπίζοντας?
Χμχμχχμχ …. Ίσως κάποιοι δέν καταλάβατε ακόμη.
Θα μας δώσουν
πίσω την Κωνσταντινούπολη μόνον και μόνον επειδή ελπίζουμε? Θα πάρουμε πίσω την Αθήνα από τους λαθρομετανάστες
με την ελπίδα? Η μήπως ελπίζουμε να φύγουν οι προδότες και όλοι οι παραπάνω από
μόνοι τους? Πότε λοιπόν θα αντιλήφθητε πως την ελπίδα την κατασκεύασαν για να μην
αγχώνονται αυτοί που μας κάνουν κουμάντο?
Η τυφλή ελπίδα
είναι εφησυχασμός που οδηγεί στην αδιαφορία και στον ωχαδερφισμό τύπου ¨έλα μωρέ
έχει ο Θεός¨ και άλλα τέτοια.
Γιατί ωρέ
Ελληνάρες όταν μιλά ο Καζαντζάκης τόσο απαξιωτικά για αυτήν ¨δεν ελπίζω τίποτα ….¨
τον ακούτε? Μήπως επειδή είναι διάσημος? Διότι Καζαντζάκη δεν διάβασε κανείς μας,
τουλάχιστον οι πιο πολλοί από εμάς. Όλοι όμως χρησιμοποιείτε την φράση του, αλλά
όλοι επίσης πράττετε εντελώς το αντίθετο και ακόμη ελπίζετε. Ελπίζετε σε Θεούς
και σε εξωγήινους, σε ηγέτες και σε πολιτικούς, σε σε σε ..
Δεν πρέπει λοιπόν
να επικαλείσαι την ελπίδα για κάτι που σου έκλεψαν και που δικαιωματικά σου ανήκει,
αλλά να διεκδικήσεις και να πεθάνεις αν χρειαστεί προσπαθώντας να το αποκτήσεις.
Ποτέ δεν αποκτήθηκε κάτι χωρίς αγώνες και θυσίες, ενώ με την ελπίδα ακόμη μας χρωστάνε. Όχι στην αυταπάτη
της τυφλής ελπίδος και στον εφησυχασμό, ναι στους αγώνες στις θυσίες και στην κοινή
προσπάθεια, που φέρνουν αποτέλεσμα.
Ά, και πρίν κλείσω
θα ήθελα να σου πω να μην ελπίζεις να έχω άδικο, αλλά κόπιασε να απόδειξης ότι έχω.
