Το να επικροτείς έναν δολοφόνο όπως είναι ο Ξηρός, επειδή
άκουσες κάποια πράγματα και σου άρεσαν, δεν δείχνει σοφία αλλά παραλογισμό λόγο
της δικαιολογημένης αγανάκτησης σου. Πρίν συμφωνήσεις τυφλά και απερίσκεπτα με έναν
τέτοιο «άνθρωπο» θα πρέπει πρώτα από όλα να μάθεις να σκέπτεσαι τα αυτονόητα. Κάνε
λοιπόν στον εαυτό σου μερικές ερωτήσεις.
Ποιός είναι αυτός που μιλάει; Είναι κάποιος σοφός, κάποιος
ειδήμων, κάποιος ευεργέτης; Κάποιος καλός άνθρωπος;
Τι έχει προσφέρει στο σύνολο; Σχολεία, δημόσια έργα,
δωρεάν παιδεία;
Στέγη σε κάποιον άστεγο; Τροφή σε κάποιον πεινασμένο;
Ποιός είναι ο σκοπός του; Να επιφέρει δικαιοσύνη και
ισότητα; Μήπως θα επαναφέρει την Δημοκρατία;
Τι θα συμβεί αν γίνουν όλα αυτά που θέλει αυτός;
Δηλαδή Χάος και Αναρχία;
Και μετά τι; Ποιά πρόταση υπάρχει από αυτόν για το
τι μπορεί να γίνει μετά;
Ποιό θα είναι το όφελος για την Πατρίδα μας;
Εκ μέρους ποιών μιλάει και ποιούς εκπροσωπεί;
Ποια είναι η «ιδεολογία» του;
Γιατί καπηλεύεται την Πατρίδα και τι σχέση μπορεί να
έχει ένας τέτοιος δολοφόνος με τον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη;
Ποια η σχέση του με την Πατρίδα όταν μιλάει για να
την σώσει αλλά καλεί όλους τους ΑΚΡΟΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ να την καταστρέψουν;
Ποια είναι η δική μου θέση στη Πατρίδα;
Τι μπορώ να κάνω εγώ;
Τι υποχρεώσεις και τι απαιτήσεις έχω προς αυτήν και τους
συμπολίτες μου;
Πως μπορώ να αντιμετωπίσω εγώ τα προβλήματα;
Υπάρχουν άλλες λύσεις; Εγώ τι έχω να προτείνω;
Η
Πατρίδα μας δεν χρειάζεται «Ξηρούς» δολοφόνους. Η Πατρίδα μας έχει ανάγκη από Ηγέτη.