Τίποτα ακόμη δέν περάσαμε
Πολλοί θεωρούν οτι "την περάσαμε αναίμακτα", διότι βλέπουν το τι γίνεται γύρω μας. Είναι αυθαίρετο αυτό που λένε κάποιοι και εξηγώ το γιατί. Αναίμακτες θεωρούνται οι δολοφονίες Ελλήνων κάθε μέρα; Θα έπρεπε να σφαχτούμε μεταξύ μας για να ικανοποιηθείτε; Κάθε χώρα παίρνει με διαφορετικό τρόπο τα καθέκαστα. Και για συμπλήρωμα θα σας πω οτι, είχαμε τρείς "πολιτικές" δολοφονίες, για τις οποίες όλως τυχαίως μόνον η μία εξιχνιάστηκε. Άρα λοιπόν, έγινε προσπάθεια, μια από τις πολλές, για να ξεκινήσει ένας νέος εμφύλιος. Ευτυχώς και οι δύο πλευρές κάθισαν στα "αυγά" τους. Όμως δυστυχώς, θεωρώ οτι τα χειροτέρα δεν ξεκίνησαν ακόμη και χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών, προβλέπω οτι αν τελικά απαγορεύσουν την ΧΑ να κατεβεί στις εκλογές και φυλακίσουν τους βουλευτές της, εφόσον κιόλας κυβερνήσει το ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι ένα σενάριο που νομίζω οτι θα "ανάψει" τα αίματα. Άρα λοιπόν, μην βιάζετε κανείς να πεί οτι τελειώσαμε.
Δεν υπάρχουν Δημοκράτες.
Κανένας Έλληνας δεν είναι στα αλήθεια Δημοκράτης. Όλοι τους είναι υποκριτές. Όλοι τους είναι τόσο εγωιστές που δεν αποδέχονται την ήττα τους ή κάτι διαφορετικό. Η αυτοί ή κανείς άλλος. Κυρίως οι παλαιοκομματικοί..... Αιδώς γραικύλοι. Από τα 10 εκ/α Ελλήνων πολιτών, δικαίωμα ψήφου έχουν περίπου τα 6,5. Από αυτά, μόνον τα 3, 5 με 4 εκ/α περίπου ήταν όσα ψηφίσαν στις τελευταίες εκλογές. Από αυτούς πάλι, μόνον τα τρία κόμματα συμφώνησαν να συμπράξουν, ώστε να κυβερνηθεί ο τόπος. Αυτοί δε και οι τρείς μαζί, αποτελούσαν στο σύνολο τους, μόνον το 25 με 30% αν θυμάμαι καλά. Αυτό μάλλον το ξεχνάει ο κόσμος. Δηλαδή ..... το 25,5% από το 60% των ψηφοφόρων μας κυβερνάει και μας κουνάει και το δάκτυλο. Έτσι, μας απειλεί και μας βουλιάζει, μας εξαπατά και μας κοροϊδεύει μες΄τα μούτρα μας. Βοηθήστε με λίγο με τα νούμερα αν κάνω λάθος παρακαλώ. Αλλά όπως και να έχει, η μειοψηφία κουμαντάρει και η ολιγαρχία κυβερνάει. Αυτή την φορά ψηφίστε όλοι σας. Μην αφήνετε το μέλλον των παίδων σας στους γηραιούς ελέφαντες της πολιτικής και της καθημερινότητας. Όσοι δεν ψηφίζουν είναι συμμέτοχοι στο έγκλημα. Είναι το τελευταίο καταφύγιο της Κοινοβουλευτικής τους Δημοκρατίας. Μετά από αυτό, η Ουκρανία θα φαντάζει διακοπές στον Καύκασο.
Σκοπός της μελέτης.
Η μελέτη της Ιστορίας και γενικότερα των βιβλίων γίνεται πρωτίστως μεν για την απόκτηση της γνώσης, αλλά κυρίως για να γεννά σκέψη. Αν μένεις στάσιμος δεν θα ξαναδείς καινούριο φώς.
VAE VICTUS (αλίμονο στους ηττημένους)
Θεωρώ πως ο ηττημένος που δεν παραδέχεται την ήττα του πρέπει αναγκαστικά να εξοντώνεται, διαφορετικά θα ξανασηκώσει κεφάλι.
Η Ανάπτυξη
Η Ανάπτυξη του Σαμαρά ήρθε επιτέλους και στην γειτονιά μου. Έχω πλέον τρείς οικογένειες Αλβανών και δύο γύφτων ..... Νιώθω τόσο τυχερός που επιζητώ Συριζαίους να ανταλλάξουμε σπίτι και γειτονιές. Ας έρθουν να ζήσουν στην πολυπολιτισμική κοινωνία τους.
Για τον Ίων Δραγούμη
Τον Δραγούμη αδερφοί μου επιβάλλεται να τον μελετήσουμε όλοι μας. Ας μην μένουμε μόνον στις ρήσεις του. Οι ρήσεις του είναι υπέροχες γιατί και οι ίδιος ήταν υπέροχος. Ένας υπέροχος Έλληνας. Ακούραστος ακόμη και όταν αηδίαζε. Ακόμη και τότε έβρισκε τον τρόπο. Ακόμη και τότε έγραφε τις όμορφες σκέψεις του που εμείς τις χρησιμοποιούμε ως ρήσεις. Και φυσικά, όπως όλοι οι καλοί και αγαθοί άνθρωποι στον κόσμο μας, φεύγουν νωρίς και άδικα. Θαρρείς και όπως κάποιος καλός φίλος μου είπε κάποτε πως, "ο Θεός κάνει στρατό και μαζεύει δίπλα του Αγγέλους.". Αν είναι έτσι λοιπόν, τότε χαλάλι σε αυτόν, στον Σωκράτη, στον Ούλοφ Πάλμε, στον Γκάντι και σε πολλούς άλλους.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ .....
Πρέπει να ήμασταν στο δημοτικό και λίγο μετά στο γυμνάσιο, τότε που πηγαίναμε στα παιδικά πάρτυ και ανυπομονούσαμε πότε θα βάλει κάποια μαμά ως συνήθως, κανά "σλόου" τραγούδι, μπάς και βρεθούμε αγκαλιά με κανά κοριτσάκι. Και μετά βούρ στις σπανακόπιτες και στα γλυκά, στις πορτοκαλάδες και στους χυμούς. Πως θα έβρισκες όμως κοριτσάκι; Έπρεπε να είσαι καλός χορευτής, οπότε του δίναμε να καταλάβει. Τα σπίτια όλων μας αν και ήτανε κοντά, κανείς δεν έτρεχε να αλλάξει μπλούζα. Μουσκίδι, αλλά ούτε που μας ένοιαζε. Μεγάλη χαρά όταν δίναμε ή παίρναμε, κυρίως το δεύτερο, τα δώρα. Στεναχώρια όταν μας έφερναν βιβλία καθώς προτιμούσαμε κανά εικονογραφημένο παραμύθι με αρχαίους Έλληνες, αλλά μεγάλη ικανοποίηση όταν παίρναμε πλέιμομπιλ και άλλα τέτοια.
Πολλοί θεωρούν οτι "την περάσαμε αναίμακτα", διότι βλέπουν το τι γίνεται γύρω μας. Είναι αυθαίρετο αυτό που λένε κάποιοι και εξηγώ το γιατί. Αναίμακτες θεωρούνται οι δολοφονίες Ελλήνων κάθε μέρα; Θα έπρεπε να σφαχτούμε μεταξύ μας για να ικανοποιηθείτε; Κάθε χώρα παίρνει με διαφορετικό τρόπο τα καθέκαστα. Και για συμπλήρωμα θα σας πω οτι, είχαμε τρείς "πολιτικές" δολοφονίες, για τις οποίες όλως τυχαίως μόνον η μία εξιχνιάστηκε. Άρα λοιπόν, έγινε προσπάθεια, μια από τις πολλές, για να ξεκινήσει ένας νέος εμφύλιος. Ευτυχώς και οι δύο πλευρές κάθισαν στα "αυγά" τους. Όμως δυστυχώς, θεωρώ οτι τα χειροτέρα δεν ξεκίνησαν ακόμη και χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών, προβλέπω οτι αν τελικά απαγορεύσουν την ΧΑ να κατεβεί στις εκλογές και φυλακίσουν τους βουλευτές της, εφόσον κιόλας κυβερνήσει το ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι ένα σενάριο που νομίζω οτι θα "ανάψει" τα αίματα. Άρα λοιπόν, μην βιάζετε κανείς να πεί οτι τελειώσαμε.
Δεν υπάρχουν Δημοκράτες.
Κανένας Έλληνας δεν είναι στα αλήθεια Δημοκράτης. Όλοι τους είναι υποκριτές. Όλοι τους είναι τόσο εγωιστές που δεν αποδέχονται την ήττα τους ή κάτι διαφορετικό. Η αυτοί ή κανείς άλλος. Κυρίως οι παλαιοκομματικοί..... Αιδώς γραικύλοι. Από τα 10 εκ/α Ελλήνων πολιτών, δικαίωμα ψήφου έχουν περίπου τα 6,5. Από αυτά, μόνον τα 3, 5 με 4 εκ/α περίπου ήταν όσα ψηφίσαν στις τελευταίες εκλογές. Από αυτούς πάλι, μόνον τα τρία κόμματα συμφώνησαν να συμπράξουν, ώστε να κυβερνηθεί ο τόπος. Αυτοί δε και οι τρείς μαζί, αποτελούσαν στο σύνολο τους, μόνον το 25 με 30% αν θυμάμαι καλά. Αυτό μάλλον το ξεχνάει ο κόσμος. Δηλαδή ..... το 25,5% από το 60% των ψηφοφόρων μας κυβερνάει και μας κουνάει και το δάκτυλο. Έτσι, μας απειλεί και μας βουλιάζει, μας εξαπατά και μας κοροϊδεύει μες΄τα μούτρα μας. Βοηθήστε με λίγο με τα νούμερα αν κάνω λάθος παρακαλώ. Αλλά όπως και να έχει, η μειοψηφία κουμαντάρει και η ολιγαρχία κυβερνάει. Αυτή την φορά ψηφίστε όλοι σας. Μην αφήνετε το μέλλον των παίδων σας στους γηραιούς ελέφαντες της πολιτικής και της καθημερινότητας. Όσοι δεν ψηφίζουν είναι συμμέτοχοι στο έγκλημα. Είναι το τελευταίο καταφύγιο της Κοινοβουλευτικής τους Δημοκρατίας. Μετά από αυτό, η Ουκρανία θα φαντάζει διακοπές στον Καύκασο.
Σκοπός της μελέτης.
Η μελέτη της Ιστορίας και γενικότερα των βιβλίων γίνεται πρωτίστως μεν για την απόκτηση της γνώσης, αλλά κυρίως για να γεννά σκέψη. Αν μένεις στάσιμος δεν θα ξαναδείς καινούριο φώς.
VAE VICTUS (αλίμονο στους ηττημένους)
Θεωρώ πως ο ηττημένος που δεν παραδέχεται την ήττα του πρέπει αναγκαστικά να εξοντώνεται, διαφορετικά θα ξανασηκώσει κεφάλι.
Η Ανάπτυξη
Η Ανάπτυξη του Σαμαρά ήρθε επιτέλους και στην γειτονιά μου. Έχω πλέον τρείς οικογένειες Αλβανών και δύο γύφτων ..... Νιώθω τόσο τυχερός που επιζητώ Συριζαίους να ανταλλάξουμε σπίτι και γειτονιές. Ας έρθουν να ζήσουν στην πολυπολιτισμική κοινωνία τους.
Για τον Ίων Δραγούμη
Τον Δραγούμη αδερφοί μου επιβάλλεται να τον μελετήσουμε όλοι μας. Ας μην μένουμε μόνον στις ρήσεις του. Οι ρήσεις του είναι υπέροχες γιατί και οι ίδιος ήταν υπέροχος. Ένας υπέροχος Έλληνας. Ακούραστος ακόμη και όταν αηδίαζε. Ακόμη και τότε έβρισκε τον τρόπο. Ακόμη και τότε έγραφε τις όμορφες σκέψεις του που εμείς τις χρησιμοποιούμε ως ρήσεις. Και φυσικά, όπως όλοι οι καλοί και αγαθοί άνθρωποι στον κόσμο μας, φεύγουν νωρίς και άδικα. Θαρρείς και όπως κάποιος καλός φίλος μου είπε κάποτε πως, "ο Θεός κάνει στρατό και μαζεύει δίπλα του Αγγέλους.". Αν είναι έτσι λοιπόν, τότε χαλάλι σε αυτόν, στον Σωκράτη, στον Ούλοφ Πάλμε, στον Γκάντι και σε πολλούς άλλους.
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ .....
Πρέπει να ήμασταν στο δημοτικό και λίγο μετά στο γυμνάσιο, τότε που πηγαίναμε στα παιδικά πάρτυ και ανυπομονούσαμε πότε θα βάλει κάποια μαμά ως συνήθως, κανά "σλόου" τραγούδι, μπάς και βρεθούμε αγκαλιά με κανά κοριτσάκι. Και μετά βούρ στις σπανακόπιτες και στα γλυκά, στις πορτοκαλάδες και στους χυμούς. Πως θα έβρισκες όμως κοριτσάκι; Έπρεπε να είσαι καλός χορευτής, οπότε του δίναμε να καταλάβει. Τα σπίτια όλων μας αν και ήτανε κοντά, κανείς δεν έτρεχε να αλλάξει μπλούζα. Μουσκίδι, αλλά ούτε που μας ένοιαζε. Μεγάλη χαρά όταν δίναμε ή παίρναμε, κυρίως το δεύτερο, τα δώρα. Στεναχώρια όταν μας έφερναν βιβλία καθώς προτιμούσαμε κανά εικονογραφημένο παραμύθι με αρχαίους Έλληνες, αλλά μεγάλη ικανοποίηση όταν παίρναμε πλέιμομπιλ και άλλα τέτοια.
