Η Πατρίδα μας έχει περάσει πολύ χειρότερες εποχές από
αυτήν. Μην ξεγελιέστε και μην σας φοβίζουν τα μεγάλα λόγια φόβου των καναλιών. Η
εποχή μας παρουσιάζει πολλά κοινά με τότε.
Για παράδειγμα, καθώς υπήρχε πολιτική αστάθεια, από το
1923 έως το 1936 έγιναν 18 πολιτικά κινήματα και αναταραχές, στρατιωτικές δικτατορίες
και πραξικοπήματα. Κάποια από αυτά άνηκαν στον Βενιζέλο με πρωταγωνιστές τους Πλαστήρα
, Κονδύλη και άλλους κατά καιρούς. Κανείς όμως δεν κάνει κουβέντα για αυτά. Αρκούνται
απλώς στο να κατηγορούν τον Εθνάρχη Ιωάννη Μεταξά, τον μόνον άνθρωπο που πήρε άμεσα
φιλολαϊκά μέτρα και τα εκτέλεσε από την πρώτη κιόλας ημέρα. Ας μην σχολιάσουμε το
πώς και γιατί πήρε την εξουσία.
Εκείνη δε την εποχή, το 1936, ήμασταν τόσο φτωχοί
και κουρασμένοι από τα πολιτικά κινήματα (1923 – 1936) και από τους πολέμους (Βαλκανικοί
–Ά Παγκόσμιος Πόλεμος – Κριμαϊκός – Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή) μόνοι
χωρίς συμμάχους και μάλιστα με πάρα πολλούς εχθρούς. Δεν μας έδιναν ούτε δάνειο,
αλλά ούτε καν ηθική υποστήριξη.
Και όμως, παρόλο που ήμασταν ΜΟΝΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΚΑΙ
ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΙ, ένας άνθρωπος που πραγματικά τον ένοιαζε η Πατρίδα και το Έθνος
του, έχοντας τους σωστούς συμβούλους δίπλα του, έπραξε αυτό που για όλους τους υπολοίπους
μαζί (πολιτικό σύστημα και κόμματα) έμοιαζε αδύνατο.
Χρειάστηκε λοιπόν ένας ΗΓΕΤΗΣ που
πρώτα απ΄όλα αντιλαμβανόταν την γεωστρατιωτικοπολιτική κατάσταση στην περιοχή
του και την χώρα του, γνώριζε τι έπρεπε να κάνει την κάθε στιγμή, εμψύχωσε και πίστεψε
στους ανθρώπους της φυλής του.
Κανείς δεν πίστευε σε εμάς, ούτε θα το κάνει πότε. Εμείς
ΜΟΝΟΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ πρέπει να πιστέψουμε
στον εαυτό μας, στον καλό μας εαυτό. Πότε θα πεισμώσουμε επιτέλους; Μα δεν ντρεπόσαστε;
Μήπως δεν είσαστε ή μήπως δεν αισθάνεστε Έλληνες;
Χρειάζεται δουλειά και όχι τεμπελιά και απεργίες, χρειάζεται
Εθνική Ενότητα και όχι νέος Εθνικός Διχασμός χρειάζεται να γίνουμε καλύτεροι
και όχι όπως ήμασταν πρίν.
