Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017

Ο διάλογος που με πέθανε....

ΠΡΟΣΟΧΗ..

Ο διάλογος που ακολουθεί είναι αληθινός και σκληρός. Παρακαλείστε όπως απομακρύνατε τα νιάτα από την οθόνη.

Περιοχή Θάσος. Τόπος, ξενοδοχείο οπού εργάζομαι. Άτομα που εμπλέκονται, εγώ και μια πιτσιρίκα συνάδελφος.

- Κύριε Γιάννη να σας γνωρίσω κάποια στιγμή τον πατέρα μου.
- Άσε ρε το πατέρα σου και γνώρισε με σε καμιά γκομενίτσα....
- Αχ κύριε Γιάννη, δεν έχω και καμία ανύπαντρη θεία να σε συστήσω. Θα ήταν ωραίο να σε έχω και να σε φωνάζω θείο ..

..............................................................................................

Έπειτα από αυτό το γεγονός, ακολούθησε λιποθυμία και αλαλαγμοί. Σας πληροφορούμε οτι θα είμαστε ανοικτά όλη την ημέρα και ολόκληρη την εβδομάδα εκτός Κυριακής, διότι επισκεπτόμαστε ειδικό ψυχολόγο ... Δεχόμαστε κυρίως αγκαλιές και φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, καφέ της παρηγοριάς και παρέα ... από τις 9 το πρωί μέχρι της 12 το βράδυ. .... Ένα δάκρυ κύλισε......