Η δική μου γενιά όπως και οι επόμενες μεγαλώσαμε στο καθεστώς της Μεταπολίτευσης και δεν γνωρίσαμε αλλά κυρίως δεν διδαχθήκαμε ποτέ κάτι άλλο. Αν λοιπόν αναρωτιέστε γιατί "ο κόσμος δεν αντιδρά", ορίστε άλλος ένας λόγος. Εγκλωβισμένοι σε αυτό το καθεστώς το οποίο έχει εμφυτεύσει ένα είδος "πατρικού φόβου", "μιλάει" στο υποσυνείδητο της ψυχής του κάθε Έλληνα λέγοντας του, "μακριά από εμένα οτιδήποτε άλλο είναι λάθος και θα σε φάνε οι λύκοι", και δεν αφήνει τον μέσο απλό Έλληνα να σκεφτεί τον Εθνικό του Εγωισμό αλλά αντιθέτως τον περιορίζει στον φανταστικό μεγάλο του μικρόκοσμο. Έτσι, όταν μιλάς στους άλλους για την ανάγκη ενός άλλου Πολιτεύματος, αναρωτιέται απορημένος πρωτίστως εάν του προτείνεις την Δικτατορία, η οποία είναι φυσικά ένας ακόμη τρόπος διακυβέρνησης, αλλά όπως άφησα να εννοηθεί, περιορίζεται από την άγνοια του θεωρώντας οτι Εθνικισμός και Δικτατορία είναι το ίδιο. Δεν θα τολμούσε ποτέ βέβαια να ρωτήσει κάτι αντίστοιχο στους κομμουνιστές, οι οποίοι φυσικά αυτό που προτείνουν ΕΙΝΑΙ Δικτατορία, η Δικτατορία του Προλεταριάτου.
Έτσι λοιπόν, η γενιά μου και οι επόμενες γενιές, μοιάζουν με το παράδειγμα του Ελέφαντα που περιορίζεται στο Τσίρκο για όλη του την ζωή και δεν γνωρίζει πως είναι η πραγματική του Φύση και όταν είναι μικρός του έχουν δεμένο το ένα πόδι στον πάσαλο. Με τον ίδιο πάσαλο συνεχίζει να είναι δεμένος και όταν έχει πλέον μεγαλώσει και είναι δυνατός και ανίκητος, μόνον που δεν το γνωρίζει ο ίδιος και έτσι συνεχίζει να ζεί μέσα σε ένα Τσίρκο, θεωρώντας εκείνο ως μοναδική πραγματικότητα. Το ίδιο είναι και ο Έλληνας που ζεί μέσα στην Μεταπολίτευση και επιτρέπει να κυβερνηθεί από τον κοπρώνα του Έθνους που ονομάζεται Κοινοβούλιο. Οι παλιοί ελέφαντες είναι πλέον πολύ μεγάλοι για να ασχοληθούν και αν το πράξουν, θα είναι μόνον για να καθησυχάσουν τους μικρότερους λέγοντας τους , "που πας να μπλέξεις τώρα, εσύ θα σώσεις την κατάσταση; κοίτα να βολευτείς και άσε τους άλλους".... Και οι μικροί Ελέφαντες καθώς νομίζουν πως δεν έχουν να ανησυχούν για στεγή και φαγητό, δεν αντιδρούν και ανέχονται το ξύλο του Θηριοδαμαστή και μαθαίνουν, όχι την ζωή του Ελέφαντα, αλλά την ζωή του Τσίρκου. Όμως αυτό που θα πρέπει τώρα να καταλάβουν οι νέοι Ελέφαντες είναι πως το φαγητό και η στέγη έχουν τελειώσει για αυτούς εδώ και καιρό και πως τώρα, άλλα ζώα θα πάρουν την θέση τους στο Τσίρκο. ........
Καλημέρα σας Ελέφαντες.
Έτσι λοιπόν, η γενιά μου και οι επόμενες γενιές, μοιάζουν με το παράδειγμα του Ελέφαντα που περιορίζεται στο Τσίρκο για όλη του την ζωή και δεν γνωρίζει πως είναι η πραγματική του Φύση και όταν είναι μικρός του έχουν δεμένο το ένα πόδι στον πάσαλο. Με τον ίδιο πάσαλο συνεχίζει να είναι δεμένος και όταν έχει πλέον μεγαλώσει και είναι δυνατός και ανίκητος, μόνον που δεν το γνωρίζει ο ίδιος και έτσι συνεχίζει να ζεί μέσα σε ένα Τσίρκο, θεωρώντας εκείνο ως μοναδική πραγματικότητα. Το ίδιο είναι και ο Έλληνας που ζεί μέσα στην Μεταπολίτευση και επιτρέπει να κυβερνηθεί από τον κοπρώνα του Έθνους που ονομάζεται Κοινοβούλιο. Οι παλιοί ελέφαντες είναι πλέον πολύ μεγάλοι για να ασχοληθούν και αν το πράξουν, θα είναι μόνον για να καθησυχάσουν τους μικρότερους λέγοντας τους , "που πας να μπλέξεις τώρα, εσύ θα σώσεις την κατάσταση; κοίτα να βολευτείς και άσε τους άλλους".... Και οι μικροί Ελέφαντες καθώς νομίζουν πως δεν έχουν να ανησυχούν για στεγή και φαγητό, δεν αντιδρούν και ανέχονται το ξύλο του Θηριοδαμαστή και μαθαίνουν, όχι την ζωή του Ελέφαντα, αλλά την ζωή του Τσίρκου. Όμως αυτό που θα πρέπει τώρα να καταλάβουν οι νέοι Ελέφαντες είναι πως το φαγητό και η στέγη έχουν τελειώσει για αυτούς εδώ και καιρό και πως τώρα, άλλα ζώα θα πάρουν την θέση τους στο Τσίρκο. ........
Καλημέρα σας Ελέφαντες.
