Τι είναι αυτό που κάνει τον αγώνα μας πιο τίμιο, πιο ιερό και πιο δίκαιο από ότι των άλλων? Οι οικογενειακοί δεσμοί που έχουμε μεταξύ μας οι Έλληνες, το δίκαιον δηλαδή του Αίματος. Δείτε τους άλλους να μάχονται δήθεν για τον Κομμουνισμό ή τον Σοσιαλισμό κλπ. Ο καθένας βρίσκει τρόπους ώστε να την αναγάγει σε ταξική δήθεν πάλη και την διαφημίζει ως πρόοδο ώστε να δικαιολογεί την ανωμαλία του. Πάρτε παράδειγμα τους κιναίδους, γνωστούς και ως ευτυχισμένους, γκέι εις την Αγγλικήν. Αυτοί λέν πως μάχονται για τα δικαιώματα τους λές και κανείς τους απαγορεύει να κάνουν ότι θέλουν στα κρεβάτια τους.
Έχουν λοιπόν όλοι οι άλλοι το δικαίωμα να μάχονται για όσα καλώς η κακώς πιστεύουν και δέν έχουμε εμείς το δικαίωμα να κρατήσουμε ότι είναι δικαιωματικά δικό μας? Μας στερούν το δικαίωμα της αυτοσυντήρησης? Τολμούν όλοι αυτοί και μιλούν για φασισμό και ρατσισμό? Ποιός είναι λοιπόν ο φοβικός? Ποιός είναι τελικά αυτός που μισεί ότι Ελληνικό χαρακτηρίζει εμάς? Ποιός κρύβεται και φοράει κουκούλες την ημέρα και την νύχτα? Ποιός όμως το δείχνει και εκτίθεται?
Εμείς πολεμάμε για την συνέχεια του γένους μας και αυτό είναι ιερότερο όλων των άλλων ιδεολογιών. Για αυτό και τιμούμε τους Έλληνες πεσόντες ως Εθνικούς Ήρωες. Τιμώντας και έχοντας αυτούς ως παράδειγμα για τους επόμενους, δείχνουμε πως εκτιμούμε την θυσία τους για την συνέχεια της ζωής και της φυλής μας
Αυτό λοιπόν κάνει τον αγώνα μας ιερότερο και τιμιότερο όλων.
