Το οτι είμαστε ανισόρροποι ως Έθνος, αποδεικνύεται συν τις άλλοις και
από το γεγονός οτι τραγουδάμε τραγούδια (οι περισσότεροι), που μιλάνε
για την "κακούργα ξενιτιά" και το ψωμί της που είναι σκληρό και άλλα
τέτοια, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το ψωμί
της Πατρίδος μας είναι σκληρό, όταν αυτό υπάρχει, για αυτό και φεύγουμε
στο εξωτερικό. Αντί λοιπόν να εξυμνούμε την ξενιτιά η οποία μας δίνει
όλα της τα καλά, εμείς την βρίζουμε. Αλλά τι να περιμένεις από έναν λαό ο
οποίος την ημέρα του γάμου του χορεύει το "η ζωή εδώ τελειώνει" και οι
ελληναράδες με τις κοιλάρες βροντοφωνάζουν ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ και μετά
χορεύουν στα τραπέζια το "ίστεμε Μπαμπατζιμ" , τον "παστουρμά" και το
σήκω χόρεψε .... τσιφτετέλι τούρκικο" .... ΣΤΑ ΔΙΑΛΑ ΡΕ.
