Μετά το 1453 και την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, βρίσκουμε μίαν Ευρώπη κατακερματισμένη με πολλά Βασίλεια, άλλα μικρά και άλλα μεγάλα, όμως κυρίως πολύ μπερδεμένα και σκόρπια. Κάθε κομμάτι γης μπορούσε να ανήκει σε οποιαδήποτε Βασιλιά ή τοπικό Ηγεμόνα. Κομμάτια της Γερμανίας όπως την ξέρουμε σήμερα ανήκαν στην Ισπανία, της Γαλλίας στην Γερμανία, της Ολλανδίας στην Πορτογαλία ή την Ισπανία, της Τσεχίας στον Πάπα κλπ. Ο κόσμος έχει αρχίσει να ξεφεύγει από τις Φεουδαρχίες και προσπαθεί να επιβιώσει όπως όπως. Δεν έχει αρχίσει ακόμη η μεγάλη μετανάστευση στις Νέες Χώρες, βρισκόμαστε στην αρχή της μεγάλης εκκαθάρισης των ιθαγενών. Η Ιταλία μπορεί μεν να βιώνει την Αναγέννηση αλλά βρίσκεται υπό την κατοχή Ισπανών, Γερμανών και Γάλλων Βασιλιάδων, καθώς και των Παπών, οι οποίοι άλλοτε μάχονται αναμεταξύ τους και άλλοτε συγγενεύουν. Το ίδιο συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη η οποία αρχίζει να βιώνει και την δική της Αναγέννηση.
Η Αναγέννηση όμως δεν φέρνει μόνον τέχνες και γράμματα στους βαρβάρους του Βορρά αλλά και καινούριες ιδέες και μαζί καινούριες αντιλήψεις φιλοσοφικές (πολύ μετά), αλλά κυρίως θρησκευτικές. Αυτές είναι απόρροιες των πεποιθήσεων και των ηθών των διαφόρων Εθνών και Λαών των αντίστοιχων περιοχών. Έτσι έχουμε μια Ευρώπη η οποία αντιμάχεται τον εαυτόν της και προσπαθεί να βρει τα πατήματά της με τις νέες θρησκευτικές ζυμώσεις. Οι λαοί της κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης που είναι οι περισσότεροι συγγενικοί μεταξύ τους, ξεκινούν να δημιουργούν έναν καινούριο κόσμο καθώς τώρα πλέον σημασία έχουν οι θρησκευτικές προσωπικές προτιμήσεις - αντιλήψεις τόσο των Βασιλιάδων τους όσο και των ιδίων. Έτσι έχουμε λαούς που μετακινούνται ανάλογα με το αν είναι καθολικοί ή διαμαρτυρόμενοι, πολεμώντας ωστόσο και αναμεταξύ τους. Οι πολλές Καθολικές αιρέσεις φέρνουν και πολλές άλλες διαφορές στο προσκήνιο όπως εδαφικές και δυναστικές αξιώσεις. Ανάλογα με τα συμφέροντα και τις αξιώσεις του κάθε Βασιλιά, είτε αυτές είναι θρησκευτικές είτε εδαφικές, βλέπουμε μίαν μπερδεμένη Ευρώπη η οποία φτάνει σε σημείο να κάνει πολέμους και συμμαχίες μεταξύ καθολικών και προτεσταντών ενάντια σε προτεστάντες ή σε καθολικούς αντίστοιχα. Αυτή είναι γενικά η κατάσταση της Ευρώπης έως και το τέλος του 17ου Αιώνα.
