Η Μητέρα μας είναι μια νοσούσα Κυρία, πολύ βαριά καρκινοπαθής. Όταν της διεγνώσθη ο καρκίνος, τα μεγαλύτερα παιδιά της δεν την προστάτεψαν και δεν την πήγαν στον γιατρό, αλλά την έβγαζαν έξω για να πιεί ποτό θέλοντας να την μεθύσουν για να μην σκέφτεται την αρρώστια της. Ήθελαν να δείξουν στους ξένους οτι και αυτή η φτωχιά αγρότισσα μπορεί να γίνει μοντέρνα. Βέβαια δεν τους ένοιαζε που η Μάνα τους δεν είχε βρακί δικό της, και για αυτό δανείστηκαν καινούρια ρούχα και βρακιά και στολίδια και την έκαναν να μοιάζει 200 χρόνια νεότερη. Όλοι γελούσαν μαζί της και τα μεγαλύτερα παιδιά της συνέχιζαν να της κλέβουν τα χρήματα από το πορτοφόλι και να διασκεδάζουν. Δεν σκεφτόταν ούτε την Μητέρα τους, ούτε τα μικρότερα αδέρφια τους, ούτε τα παιδιά τους και τα εγγόνια της που σε λίγο δεν θα είχαν να φάνε.
Μόνο οι μεγαλύτεροι και Σοφοί συγγενείς της μπορούσαν να την κάνουν καλά και να βάλουν τα πράγματα στην θέση τους, αλλά είτε τους έδιωξαν από το σπίτι, είτε τους χλεύαζαν στους γείτονες που από ξένοι πλέον έγιναν φίλοι αδερφικοί, είτε τους έβαλαν στο τρελάδικο και στην φυλακή. Βλέπετε, αυτοί τους έλεγαν να κάνουν κράτει, αλλά κανείς δεν τους άκουγε. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά και ενώ η Μητέρα χειροτέρευε της φόρτωσαν μέσα στο σπίτι το δικό της κάτι ξένους από μακριά. Δεν τους ένοιαζε που ήταν ταλαιπωρημένη, φτωχιά και χρεωμένη, την έβαζαν να ταΐζει και αυτούς, που μόνον στην ταλαιπώρια της την έμοιαζαν. Και έτσι πρίν περάσει πολύ καιρός, η Μητέρα εμφάνισε σοβαρή μετάσταση σε όλο σχεδόν το Ιερό της Σώμα. Και μόνον ένας τρόπος έμεινε για να γίνει ξανά καλά η Μητέρα. Να αρχίσει να κόβει τα σάπια κομμάτια της και τραβώντας τα από πάνω της να αφήσει να θρέψουν ξανά οι πληγές της. Και περίμενε να γυρίσουν τα παιδιά της που την αγαπούσαν, για να την φροντίσουν. Ήξερε και περίμενε και ακόμη περιμένει γιατί ξέρει πως σε λίγο καιρό αυτά τα παιδιά θα έρθουν και θα την φροντίσουν και θα καθαρίσουν τις πληγές και το σπίτι της.
Απόσπασμα από το ημερολόγιο της Ιερής Μητέρας Ελλάδας.
Μόνο οι μεγαλύτεροι και Σοφοί συγγενείς της μπορούσαν να την κάνουν καλά και να βάλουν τα πράγματα στην θέση τους, αλλά είτε τους έδιωξαν από το σπίτι, είτε τους χλεύαζαν στους γείτονες που από ξένοι πλέον έγιναν φίλοι αδερφικοί, είτε τους έβαλαν στο τρελάδικο και στην φυλακή. Βλέπετε, αυτοί τους έλεγαν να κάνουν κράτει, αλλά κανείς δεν τους άκουγε. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά και ενώ η Μητέρα χειροτέρευε της φόρτωσαν μέσα στο σπίτι το δικό της κάτι ξένους από μακριά. Δεν τους ένοιαζε που ήταν ταλαιπωρημένη, φτωχιά και χρεωμένη, την έβαζαν να ταΐζει και αυτούς, που μόνον στην ταλαιπώρια της την έμοιαζαν. Και έτσι πρίν περάσει πολύ καιρός, η Μητέρα εμφάνισε σοβαρή μετάσταση σε όλο σχεδόν το Ιερό της Σώμα. Και μόνον ένας τρόπος έμεινε για να γίνει ξανά καλά η Μητέρα. Να αρχίσει να κόβει τα σάπια κομμάτια της και τραβώντας τα από πάνω της να αφήσει να θρέψουν ξανά οι πληγές της. Και περίμενε να γυρίσουν τα παιδιά της που την αγαπούσαν, για να την φροντίσουν. Ήξερε και περίμενε και ακόμη περιμένει γιατί ξέρει πως σε λίγο καιρό αυτά τα παιδιά θα έρθουν και θα την φροντίσουν και θα καθαρίσουν τις πληγές και το σπίτι της.
Απόσπασμα από το ημερολόγιο της Ιερής Μητέρας Ελλάδας.
