Σκέφτομαι, "ας ξεκινήσω κάτι καινούργιο και διαφορετικό, πιο βαθύ και αναλυτικό". Διαβάζω το οπισθόφυλλο και το βρίσκω ικανοποιητικό. Ξεκινώ.....μετά από τρείς ημέρες και 28 σελίδες, έχω καταλάβει 5 προτάσεις. Το πρώτο κεφάλαιο το παράτησα. Προχωρώ στο δεύτερο, που αν και αυτό είναι έτσι, δεν με βλέπω να αγγίζω το υπόλοιπο. Μου θυμίζει την πρώτη φορά που μου δώσανε να ακούσω τζάζ. Πως να σε αρέσει κάτι που δεν καταλαβαίνεις; Το μόνον σίγουρο είναι πως δεν είναι όλα για όλους ούτε και για όλες τις στιγμές. Να διαβάζεις, να ακούς ή να βλέπεις κάτι που δεν καταλαβαίνεις είναι κουραστικό και περισσότερο κακό κάνεις θαρρώ στον εαυτό σου, παρά καλό. Δεν είναι ντροπή να λες "δεν ξέρω" ή "δεν καταλαβαίνω". Ντροπή είναι να προσπαθείς να κάνεις ή να δείξεις κάτι που δεν είσαι.
