Ή πίστη προς κάποιο Θεό είναι θέμα προσωπικό, το Θρήσκευμα είναι ένας
Ιερός Θεσμός και αποτελεί αποτέλεσμα μιας κατάστασης έπειτα από την
ζύμωση του χρόνου με ότι αυτό συνεπάγεται και το τελετουργικό είναι
καθαρά θέμα κουλτούρας του κάθε λαού. Έτσι κάθε λαός έχει διαφορετική
προσέγγιση στο Θείον και είτε μας αρέσει είτε όχι πρέπει να γίνεται
αποδεκτό για όλους τους παραπάνω λόγους, χωρίς ωστόσο να επιβάλλεται.
Ούτε όμως και θα πρέπει να χλευάζεται αφού αποτελεί τρόπο έκφρασης
του εκάστοτε πολιτισμού. Έτσι λοιπόν, για κάποιον που βλέπει τους
παπάδες και τους κοροϊδεύει, ή τους Βαπτιστές πουν τραγουδούν και
χορεύουν ή τους Πεντηκοστιανούς που διαβάζουν την βίβλο ή τους Μορμόνους
που γυρίζουν όλη την Γή κλπ, έχω να πω πως αν δεν βιώσεις την
προσπάθειά τους από κοντά δεν μπορείς να γνωρίζεις γιατί το κάνουν έτσι
και όχι όπως το κάνεις εσύ. Συνεπώς, ασχολήσου μόνον με τον δικό σου
τρόπο προσέγγισης και άσε τους άλλους με τον δικό τους. Δεν υπάρχει
σωστό και λάθος εδώ, αλλά το δικό μου και το δικό σου.
