Μια θάλασσα τα μάτια σου βαθειά,
και μέσα τους προσμένω να παρασυρθώ.
Μέσα στο απέραντο γαλάζιο του Θεού,
το σώμα παραδίδω και το πνεύμα μου.
Το βλέμμα
σου σαν κύμα καταπίνει,
εκείνον τον καημένο που μέσα θα κοιτάξει.
Και μαγεμένος όπως θα'ναι από τα ηλιοβασιλέματα που θα'βρει,
ακόμη και τις καταιγίδες σου προσμένει με χαρά,
αφού και να πνιγεί, στη θάλασσα σου μέσα θα'ναι.
