Αν σε κάποιο σπίτι, ο Πατέρας είναι μέθυσος και η Μάνα τριγυρνάει όλη μέρα, σαν δώσουν συμβουλή ή εντολή στα παιδιά τους, εκείνα θα υπακούσουν; Αν σε κάποιο νοσοκομείο ο ιατρός απαγορεύει στον ασθενή του το τσιγάρο όμως εκείνος καπνίζει, ο ασθενής θα υπακούσει; Αν σε κάποιο καράβι ο Κυβερνήτης είναι αδιάφορος, οι ναύτες θα πειθαρχήσουν και το καράβι θα φτάσει στον προορισμό του; Στις παραπάνω περιπτώσεις αλλά και γενικά σε όλες της άλλες, αν δεν υπάρχει πειθαρχία δεν θα υπάρχει και τάξη. Αυτό το γνωρίζουν και αυτοί που δίνουν τις εντολές, αλλά και εκείνοι που πρέπει να τις εφαρμόσουν. Ωστόσο, αν οι πρώτοι δεν εφαρμόζουν τις συμβουλές και δεν τηρούν τις εντολές που θέτουν στους άλλους, τότε τίποτε δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά. Έτσι και με τις κυβερνήσεις. Από την στιγμή που δεν πειθαρχούν στα συμφέροντα του Έθνους και δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους, τότε και το Έθνος θα παραμένει ανυπάκουο. Όχι γιατί δεν γνωρίζει το καλό του, αλλά από πείσμα γιατί έτσι νιώθει πως κάνει αντίσταση σε ότι του επιβάλλουν εκείνοι που διαχειρίζονται τον τρόπο ζωής των. Για αυτό νομίζω πως οι Έλληνες και όχι μόνον, δεν πειθαρχούν σχεδόν σε τίποτε. Διότι δεν έχουν ούτε ένα καλό παράδειγμα να μιμηθούν, αλλά αντίθετα έχουν πολλά να μισήσουν. Και όπως είπε και ο Σόλων, "Μάθε να υπακούς πριν να μάθεις να διατάζεις". Καληνύχτα σας.
