Επιτυχημένος vs Ευτυχισμένος

-Επιτυχημένος,
είναι μόνον
ο Ευτυχισμένος. 

Ερώτηση: Όμως ρε Γιάννη, αλήθεια τώρα.....  "Τι είναι για εσένα ευτυχία"; 

-Αυτή η απάντηση είναι καθαρά υποκειμενική. Νομίζω πως ευτυχισμένος είναι εκείνος που καθορίζει με τον δικό του τρόπο, τα θέλω, τα πρέπει και τα μπορώ του και δίνει την προσωπική του ερμηνεία για τον όρο, από την στιγμή που έχει αντιληφθεί πως έχει επιτύχει , αφού νιώθει και βιώνει, την ευτυχία του. Διότι από μόνος του ο όρος, για τους πολλούς ανθρώπους τουλάχιστον, είναι γενικός, και δίνει μια απλή εξήγηση μέσα από μια κοινή ονομασία ώστε να υπάρχει ένα μέτρο, ένας δρόμος. Ο Άνθρωπος όμως επειδή έχει τρεις τουλάχιστον υποστάσεις (Ψυχή - Πνεύμα - Σώμα), μπορεί και ορίζει την προσωπική του ευτυχία δίνοντας της ζωή αλλά και όρια.

Με ρώτησε ο Pambos Iacovou

Ερώτηση: Τί είναι αυτό που κάνει την ευτυχία ως κριτήριο για την επιτυχία;

-Έτσι αισθάνομαι.... πως τελικά αν δεν επιτύχεις στην ευτυχία, τότε ποιός είναι ο τελικός σου σκοπός ως ανθρώπινη οντότητα; Συνεπώς, κατ΄εμέ επιτυχημένος είναι αυτός που κατάφερε να ευτυχήσει.

Εμείς οι άνθρωποι

Εμείς οι άνθρωποι, αγοράζουμε εμμονικά εξελιγμένες τεχνολογικά τηλεοράσεις για να παρακολουθούμε καλύτερα την ασχήμια του κόσμου, ενώ θα έπρεπε να αγοράζουμε βελτιωμένους καθρέπτες για να αντικατοπτρίζει την δική μας.

Εγώ και η Φιλοσοφία

Σκέφτομαι, "ας ξεκινήσω κάτι καινούργιο και διαφορετικό, πιο βαθύ και αναλυτικό". Διαβάζω το οπισθόφυλλο και το βρίσκω ικανοποιητικό. Ξεκινώ.....μετά από τρείς ημέρες και 28 σελίδες, έχω καταλάβει 5 προτάσεις. Το πρώτο κεφάλαιο το παράτησα. Προχωρώ στο δεύτερο, που αν και αυτό είναι έτσι, δεν με βλέπω να αγγίζω το υπόλοιπο. Μου θυμίζει την πρώτη φορά που μου δώσανε να ακούσω τζάζ. Πως να σε αρέσει κάτι που δεν καταλαβαίνεις; Το μόνον σίγουρο είναι πως δεν είναι όλα για όλους ούτε και για όλες τις στιγμές. Να διαβάζεις, να ακούς ή να βλέπεις κάτι που δεν καταλαβαίνεις είναι κουραστικό και περισσότερο κακό κάνεις θαρρώ στον εαυτό σου, παρά καλό. Δεν είναι ντροπή να λες "δεν ξέρω" ή "δεν καταλαβαίνω". Ντροπή είναι να προσπαθείς να κάνεις ή να δείξεις κάτι που δεν είσαι.

 

Στην Ελλάδα τουλάχιστον...

Στην Ελλάδα τουλάχιστον...

Είναι χαρακτηριστικό της Αντιπολιτεύσεως να εξηγεί τα ανεξήγητα και της κυβερνήσεως να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα.

 

Ελλάς - Κύπρος - Ένωσις.

Χρόνια πολλά Έλληνες.
Όπως το 1821 πρέπει να μνημονεύεται και να εορτάζεται ως κατάκτηση όλων απανταχού των Ελλήνων, έτσι και η 1η Απριλίου. Την ημέρα εκείνη ο Κυπριακός Ελληνισμός αναστήθηκε διεκδικώντας το αυτονόητο, δηλαδή την Ένωση με την Μητέρα Πατρίδα. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί ή να αρνείται την Ελληνικότητα των Κυπρίων αδερφών, ούτε και πρέπει να λησμονείται στα σχολειά και κυρίως στις καρδιές μας. Εμείς οι ολίγοι με Εθνικό Πνεύμα και Ελληνική Ψυχή, πάντοτε θα διεκδικούμε τις αρχέγονες Πατρίδες μας. Μια τέτοια Πατρίδα είναι και η Κύπρος. Και βρίσκω πως, το μεγαλύτερο καλό που μας έκανε η κρίση ήταν να μας φέρει και πάλι κοντά. Για εμάς η Κύπρος θα είναι πάντοτε Γη Ελληνική. Για αυτό και πάντοτε θα αξιώνουμε να δούμε το Ελλάς - Κύπρος Ένωσις. Ζήτω το Έθνος- Ζήτω η Ελλάς - Ζήτω η Κύπρος.

Η περί των αθέων αυταπάτη

 Η Επιστήμη «αποτελεί βεβαιωμένη με λογικά επιχειρήματα γνώση» κατά τον Πλάτωνα. Στην εποχή μας όμως η Επιστήμη δηλώνει «το σύστημα απόκτησης γνώσης με βάση την επιστημονική μεθοδολογία που βασίζεται στην επιστημονική έρευνα, καθώς και στην οργάνωση και ταξινόμηση της αποκτώμενης με αυτόν τον τρόπο γνώσης».

Ο Επιστημονισμός όμως είναι κάτι διαφορετικό, καθώς είναι ο «φιλοσοφικός κλάδος που ερευνά την σχέση μεταξύ πίστης και αλήθειας».

Είναι καλό λοιπόν να γνωρίζουμε τις έννοιες όταν θέλουμε να καταλαβαίνουμε για τι μιλάμε. Όλα αυτά τα παραπάνω τα έγραψα ώστε να καταλάβετε το επόμενο σχόλιο μου.

«Να ακυρώσουμε τον Θεό και να τον βγάλουμε από τις ζωές μας, επειδή μια ομάδα αρκετά έξυπνων κατά τα άλλα ανθρώπων αποφάσισε να Τον αντικαταστήσει με την Επιστήμη. Προσωπικά δεν ακυρώνω την Επιστήμη και την έρευνα, ούτε καν την αμφιβολία. Άλλωστε και ο Ιησούς έλεγε πως πρέπει να ερευνώνται οι γραφές. Αντιλαμβάνεστε όμως ίσως ότι, στην μικρή αυτή χρονική ύπαρξη μας έως τώρα, ανακαλύψαμε την Επιστήμη και την θεωρήσαμε ως «αντίδοτο» στο «δηλητήριο» της Πίστης των ανθρώπων προς τον Θεό. Όμως εάν αποδεχτούμε ολότελα κάτι τέτοιο, τότε αυτόματα αφαιρούμε από τους εαυτούς μας την Ελπίδα. Θεωρώ λοιπόν πως μάλλον οι περισσότεροι φοβούνται τον Θεό και για αυτό Τον αμφισβητούν με λογικά επιχειρήματα. Είναι άλλωστε πιο «βολικό» να μην υπάρχει. (Εκείνοι που τον πολεμούν είναι άλλοι και δεν θέλω να επεκταθώ διότι δεν είναι το θέμα μου, ούτε έχω τις αντίστοιχες γνώσεις). Αντιλαμβάνομαι πως, όπως και με τους εντόπιους ανθέλληνες που τους είναι πολύ μεγάλο το βάρος της Ιστορίας των Προγόνων των ώστε να το σηκώσουν, έτσι κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους άθεους. Επίσης δε, την επιστήμη μπορούν να την ελέγξουν και να την δαμάσουν, ενώ την Πίστη και τον Θεό οπωσδήποτε όχι. Επιθυμεί ή και επιχειρεί λοιπόν ο σύγχρονος Άνθρωπος, μέσα από τα λίγα χρόνια της ύπαρξης του και τα ακόμη λιγότερα της επιστημονικής του αξίωσης, να νικήσει Τον Θεό και να Τον ξεπεράσει και νιώθει πως έχει δικαίωμα ο ίδιος να γίνει Θεός. Θεέ μου, τι αλαζονεία!»

Περί Εθνεγερσίας.

Να υπενθυμίσουμε κάποιες "λεπτομέρειες'......

Η Επέτειος των 200 ετών της Ελληνικής Εθνεγερσίας, δεν θα πρέπει να μνημονεύεται ως μόνον μια ημέρα και να ξεχαστεί. Η Επέτειος πρέπει να τιμάται κάθε ημέρα από εδώ και πέρα διότι η Εθνεγερσία συνεχίστηκε μέχρι το 22' και την Μικρασιατική Εκστρατεία. Όπερ σημαίνει οτι συνεχίστηκε με τους Μακεδονικούς Αγώνες, τους Βαλκανικούς και τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, διότι ας μην ξεχνούμε πως τα Δωδεκάνησα απελευθερώθηκαν το 48'. Η Εθνεγερσία όμως δεν έχει τελειώσει. Θα τελειώσει όταν ελευθερωθούν η Κύπρος, η Βόρεια Ήπειρος, η Μικρά Ασία και ο Πόντος και φυσικά η πρωτεύουσα μας η Κωνσταντινούπολη. Η Εθνεγερσία δεν είναι μια γιορτή που τελείωσε, είναι μια ενέργεια που συνεχίζεται.